รัฐชาติแรกขาดเงินทุนที่จำเป็นในการรักษากองกำลัง ดังนั้นพวกเขาจึงมีแนวโน้มที่จะจ้างทหารรับจ้างเพื่อเข้าประจำการในกองทัพของตนในช่วงสงคราม โดยทั่วไปแล้วทหารรับจ้างดังกล่าวจะก่อตัวขึ้นในช่วงสิ้นสุดของความขัดแย้ง เมื่อรัฐบาลของตนไม่จำเป็นต้องใช้อาวุธประชิดตัวอีกต่อไป ทหารผ่านศึกจึงมองหารูปแบบอื่นของการจ้างงาน ซึ่งมักจะกลายเป็นทหารรับจ้าง กองร้อยอิสระมักจะเชี่ยวชาญในรูปแบบของการรบที่ต้องใช้ระยะเวลานานในการฝึกอบรมซึ่งไม่มีให้ในรูปแบบของกองกำลังอาสาสมัคร ช่วงปลายทศวรรษที่ 1650 กองทหารส่วนใหญ่เป็นทหารรับจ้าง อย่างไรก็ตาม หลังจากศตวรรษที่ 17 รัฐส่วนใหญ่ลงทุนในกองทหารถาวรที่มีระเบียบวินัยดีขึ้นและมีความน่าเชื่อถือทางการเมืองมากขึ้น ในช่วงเวลาหนึ่งทหารรับจ้างมีความสำคัญในฐานะผู้ฝึกสอนและผู้บริหาร แต่ในไม่ช้างานเหล่านี้ก็ถูกยึดครองโดยรัฐเช่นกัน กองทัพขนาดใหญ่เหล่านี้ต้องการกำลังสนับสนุนจำนวนมากจากผู้ดูแลระบบ รัฐที่รวมศูนย์ใหม่ถูกบังคับให้จัดตั้งระบบราชการขนาดใหญ่เพื่อจัดการ กองทัพ เหล่านี้ ซึ่งนักประวัติศาสตร์บางคนโต้แย้งว่าเป็นพื้นฐานของรัฐระบบราชการสมัยใหม่ การรวมกันของภาษีที่เพิ่มขึ้นและการรวมศูนย์อำนาจ ของ รัฐบาลที่เพิ่มขึ้นทำให้เกิดการปฏิวัติทั่วยุโรปเช่นFrondeในฝรั่งเศสและสงครามกลางเมืองในอังกฤษ