ในตอนท้ายของสงครามโลกครั้งที่สอง กองกำลังทั้งหมดได้นำจรวดไร้วิถีมาใช้อย่างแพร่หลายโดยใช้ หัวรบ ต่อต้านรถถังที่ระเบิดแรงสูงเป็นอาวุธต่อต้านรถถังหลัก (ดูPanzerfaust , Bazooka ) อย่างไรก็ตาม สิ่งเหล่านี้มีระยะการใช้งานจำกัดที่ 100 ม. หรือมากกว่านั้น และฝ่ายเยอรมันกำลังมองหาที่จะขยายขอบเขตนี้ด้วยการใช้ขีปนาวุธโดยใช้เส้นนำวิถี, X-7 หลังสงคราม ระบบนี้ได้กลายเป็นคลาสการออกแบบที่สำคัญในช่วงหลังทศวรรษ 1950 และในทศวรรษ 1960 ได้พัฒนาเป็นระบบต่อต้านรถถังที่ไม่ใช่รถถังเพียงระบบเดียวที่ใช้งานทั่วไป ในช่วงปี 1973 ถือศีลสงครามระหว่างอิสราเอลและอียิปต์9M14 Malyutka (หรือที่รู้จักกันว่าSagger) ขีปนาวุธ ต่อต้านรถถังแบบพกพาที่มนุษย์พกพาได้พิสูจน์แล้วว่ามีศักยภาพในการต่อต้านรถถังของอิสราเอล ในขณะที่ระบบนำวิถีอื่นๆ ได้รับการทดลองใช้ ความน่าเชื่อถือพื้นฐานของเส้นนำวิถีหมายความว่านี่จะยังคงเป็นวิธีหลักในการควบคุมขีปนาวุธต่อต้านรถถังในอนาคตอันใกล้ ขีปนาวุธต่อต้านรถถังอาจถูกปล่อยจากเครื่องบิน ยานพาหนะ หรือโดยกองกำลังภาคพื้นดินในกรณีของอาวุธขนาดเล็ก