ในปี 1911 นายร้อยทหารช่างในกองทัพออสเตรียGünther Burstynได้เสนอต่อกระทรวงการสงครามของออสเตรียและปรัสเซียนเกี่ยวกับแผนสำหรับรถถังเบาแบบสามทหารพร้อมปืนในป้อมปืนหมุน ซึ่งเรียกว่า Burstyn-Motorgeschütz ในปีเดียวกัน แลนสล็อต เดอ โมลวิศวกรโยธาชาวออสเตรเลียได้ส่งแบบพื้นฐานสำหรับรถหุ้มเกราะแบบตีนตะขาบไปยังสำนักงานสงคราม อังกฤษ ในรัสเซีย Vasiliy Mendeleev ออกแบบยานพาหนะติดตามที่มีปืนใหญ่เรือ แนวคิดเหล่านี้ทั้งหมดถูกปฏิเสธและในปี 1914 ก็ลืมเลือนไป (แม้ว่าจะเป็นที่ยอมรับอย่างเป็นทางการหลังสงครามว่าการออกแบบของ de Mole อย่างน้อยเท่ากับ รถถัง อังกฤษรุ่นแรกๆ) บุคคลหลายคนยังคงพิจารณาการใช้ยานพาหนะติดตามสำหรับการใช้งานทางทหาร แต่ด้วยการระบาดของสงคราม ดูเหมือนว่าไม่มีใครในตำแหน่งความรับผิดชอบในกองทัพใด ๆ ให้ความสนใจกับรถถังมากนัก ผลกระทบทางทหารโดยตรงของรถถังสามารถถกเถียงกันได้ แต่ผลกระทบต่อเยอรมันนั้นยิ่งใหญ่มาก มันทำให้เกิดความสับสน ความหวาดกลัว และความกังวลในระดับที่เท่าเทียมกัน นอกจากนี้ยังเป็นกำลังใจอย่างมากสำหรับพลเรือนที่บ้าน หลังจากเผชิญหน้ากับเรือเหาะ ในที่สุดอังกฤษก็มีอาวุธที่น่าพิศวง รถถังถูกนำไปทัวร์และปฏิบัติเกือบเหมือนดาราภาพยนตร์